ၿဖဴစင္ေသာသံေယာဇဥ္ေနွာင္ၾကိဳးမ်ား (၂)

ေပါင္ၾကားထဲမွာမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ခါးေတြကိုဖက္ထားရင္းနဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုတိုးတိုးေလးေၿပာတယ္

“တီတီတို့ႏွစ္ေယာက္အခြင့္အေရးရတိုင္းဒီလိုေလးေနသြားမယ္ေနာ္”.......

ၿပီးေတာ့ အၿပံဳေအးေအးေလးနဲ့ကၽြန္ေတာ္ကိုၾကည့္ေနတယ္ဗ်ာ

ၿပီးေတာ့စားပြဲေပၚမွာထိုင္လုိက္တယ္ကၽြန္ေတာ္လဲေအာက္ကခုန္မွာထိုင္ၿပီးေတာ့တီတီေပါင္ၿဖဴၿဖဴေလးၾကားမွာ

ၾကြၾကြေလးေပၚလြင္ေနတဲ့အတြင္းခံေလးေပၚကေန တီတီေစာက္ဖုတ္ေလးကိုလွ်က္ေပးေနမိတာေပါ့

စားပြဲကိုလက္နဲ့ေထာက္ၿပီးေတာ့ဖင္ေလးေတြကိုမကာမကာနဲ့ေကာ့ေကာ့ေပးေနတယ္ေလ

တီတီေစာက္ဖုတ္ေလးကိုအုပ္ထားတဲ့အတြင္းခံေဘာင္ဘီပိတ္သားေလးကလဲ တီတီေလးရဲ့အခ်စ္၇ည္ခိ်ဳၿမၿမနဲ့ စိုစြတ္အိစက္ေနတယ္။

ေဆးရံုတက္ေနတဲ့ ေယာက္က်ားမသိေအာင္ ေဘးခုတင္ကလူနာနဲ႔ ခိုးလိုးတဲ့ ဂ်ပန္ကားေလး အရမ္းမိုက္တယ္

ၿဖဴစင္ေသာသံေယာဇဥ္ေနွာင္ၾကိဳးမ်ား (၁)

သာယာၾကည္လင္တဲ့ မနက္ခင္း ေလးရဲ့ေအးၿမတဲ့ေလညင္းေလးေတြနဲ့့အတူသားသားတစ္ေယာက္ နိုးထလာခဲ့တယ္။ ဒီေန့ဆိုရင္ဒီအိမ္ကိုေၿပာင္းလာတာတစ္ပတ္တိတိရွိၿပီေလ။ ေဖေဖရယ္ေမေမရယ္
တစ္ခန္း ကၽြန္ေတာ္ကတစ္ခန္း ၊ မမနဲ့ညီမေလးကေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ေဘးကအခန္းမွာေပါ့
ရန္ကုန္ၿမိဳ့ရဲ့အထင္ကရေနရာတစ္ခုၿဖစ္တာနဲ့အညီ လူေတြလဲသြားလာလို့
မနက္ခင္းေလးကသက္၀င္လွဳပ္ရွားေနၿပီ။ အိပ္ရာထဲမွာဟိုဒီေတြေနရင္းနဲ့ အခန္းအၿပင္
ကေမေမအသံကိုၾကားလိုက္ရတယ္။ ခဏဆိုမနက္စာစားၿပီးေဖေဖ စက္ရံုသြားေတာ့မယ္ေလ။ 
ေမေမလဲဆိုင္သြားေတာ့မွာဆ္ိုေတာ့အိမ္မွာမမရယ္ကၽြန္ေတာ္ရယ္ညီမေလးရယ္သံုးေယာက္ထဲက်န္ခဲ့ရတဲ့
ရက္ေတြကမ်ားတယ္။ မမက ေမေမ အမရဲ့သမီးေပါ့ ငယ္ငယ္ထဲက
မိဘေတြမရွိေတာ့ ေဖေဖနဲ့ေမေမပဲသမီးေလးလိုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့တာေလ။ အခုဆို မမက ၂၈
ကၽြန္ေတာ္က ၂၃ ၊ညီမေလးက ၁၉ ရွိၿပီေပါ့။ အားလံုးငယ္ငယ္ထဲကသိုက္သိုက္၀န္း၀န္းပါပဲ ခ်စ္လဲ
ခ်စ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို့ေအာက္အလႊာမွာေတာ့ ေမေမေမာင္အငယ္တို့လင္မယားေနၾကတယ္ေလ။
ဒီလိုေနလာၾကရင္းနဲ့ တစ္ေန့ေပါ့ေမေမအကိုအၾကီးဆံုးကဖုန္းဆက္လာတယ္။ သူေလွွ်ာက္ေပးထားတဲ့
Green Card ကရၿပီတဲ့ေလ။ အဲ့ဒီေတာ့အိမ္မွာလဲတစ္မိ်ဳးေၿပာင္းစဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့။ သူတို့သြားမယ္ဆိုရင္
ကၽြန္ေတာ္တို့သံုးေယာက္ပဲက်န္ခဲ့မွာေလ။ ၿဖစ္ရဲ့လားေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့သြားၿဖစ္ပါတယ္ သူတို့အရင္သြားၾကည့္မယ္ ညီမေလးက၂၁ ႏွစ္မေက်ာ္ေသးေတာ့လိုက္သြားလို့ရတယ္အဆင္ေၿပၿပီဆိုလာေခၚမယ္ေပါ့။